Category Archives: Δράσεις – Παρεμβάσεις

Τι κάνουμε σε περίπτωση ελέγχου ταυτότητας, απόπειρας σωματικής έρευνας κ.λπ

με αφορμή την προσπάθεια τρομοκράτησης του κόσμου που κινείται στο χώρο του Τει,

από τους μπάτσους και τα τσιράκια τους.

Πέμπτη 8/3/2012 στην αίθουσα Ε’ του ΤΕΙ.

Στις 7:30 μμ

Δράσεις - Παρεμβάσεις, Κείμενα

Remember the 6th of December

February 7, 2012 katalipsikeli 2 Comments

Στην Ελλάδα, από την μεταπολίτευση και μετά, έχουμε 40 νεκρούς από χέρι μπάτσου. Παραμονή Πρωτομαγιάς 1976, έχουμε τους πρώτους νεκρούς της μεταπολίτευσης, τον Αλέξανδρο Παναγούλη και τον Σιδέρη Ισιδωρόπουλο. Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, ενώ ήταν καθοδόν για να παραδώσει στη ‘‘δημοσιότητα’’ ένα αρχείο που εμπεριείχε στοιχεία για συνεργάτες και σχέδια της χούντας, σκοτώνεται σε ένα περίεργο αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Το αρχείο «χάνεται», ο λαός ξεσηκώνεται. Την ίδια ώρα, ένας μαθητής 16 χρονών, ο Σιδέρης Ισιδωρόπουλος, που έχει βγει για αφισοκόλληση για την Εργατική Πρωτομαγιά, καταδιώκεται από μπάτσους. Στην προσπάθειά του να αποφύγει τη σύλληψη τον χτυπά διερχόμενο αυτοκίνητο. Τραυματίστηκε σοβαρά και την επόμενη ημέρα πέθανε στο νοσοκομείο. Δύο μέρες μετά την δολοφονία, σε πορεία κοντά στο Ελληνικό που λεγόταν τότε Σούρμενα, φωνάχτηκε για πρώτη φορά το σύνθημα «ΜΠΑΤΣΟΙ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ».

Το πιο πρόσφατο καταγεγραμμένο γεγονός δολοφονίας από τα σώματα ασφαλείας είναι εκείνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Στις 6 Δεκεμβρίου 2008, στις 9 το βράδυ, ένας ειδικός φρουρός σταμάτησε, στόχευσε και εκτέλεσε ένα 15χρονο παιδί.

Η εκτέλεση του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια απελευθέρωσε τη συσσωρεμένη οργή που βιώνει το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας λόγω των αποπνικτικών συνθηκών της καθημερινότητας, της καταπίεσης και της στέρησης των ελευθεριών του κάθε ατόμου.

Η 6^η Δεκέμβρη 2008 σήμανε το ξέσπασμα της εξέγερσης, που για πάνω από δύο εβδομάδες συντάραξε το κράτος και τους υποτακτικούς του. Μιας εξέγερσης που απλώθηκε σαν πυρκαγιά από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη, ξεσηκώνοντας κύμα αλληλεγγύης σε δεκάδες χώρες σ’ όλο τον πλανήτη και θέτοντας σε κίνηση μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, γονείς, ανθρώπους που δεν μπορούσαν να γυρίσουν το κεφάλι σε μία ακόμη κρατική δολοφονία.

Ο Δεκέμβρης του ΄08, αποτέλεσε μια διαδικασία ανακατάταξης νοημάτων και σημασιών, μια επίθεση στον κόσμο του εμπορεύματος και του θεάματος, ενώ δίδαξε ταυτόχρονα ότι η αγάπη για δημιουργία, δεν μπορεί παρά να είναι μίσος για ό,τι την ευνουχίζει. Μαθητές ξεχύθηκαν στους δρόμους δηλώνοντας ότι αυτό που επιθυμούν να είναι, ξεκινά με ένα όχι. Οι εξεγερμένοι επέστρεψαν ουσιαστικά στους κοινωνικούς θεσμούς ένα κομμάτι από την καθημερινή βία που εισέπρατταν τότε και συνεχίζουν να εισπράττουν μέχρι σήμερα.

Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης φυσικά προσπάθησαν να υπονομεύσουν και να σβήσουν την εξέγερση αυτή, ταυτίζοντάς την με την βία και την καταστροφή, ενώ στην πραγματικότητα αποτέλεσε την δημιουργία, την ανατροπή μέσα στο κίνημα των κινημάτων και μύησε όλο και περισσότερο κόσμο σε διαδικασίες αγώνα.

Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, νοικοκυραίοι χαρακτήρισαν την εξέγερση υποκινούμενη, αγνοώντας πως υποκινητές ήταν οι ίδιοι και η διάχυτη κοινωνική δυσωδία. Πολιτικοί αναλυτές του κινήματος και κάθε καρυδιάς καρύδι, απ’ τη μία γλείφαν τ’ αυτιά των εξεγερμένων ενώ τα σάλια τους τρέχαν μπροστά στο πολιτικό υπερκέρδος που λιμπίζονταν, και από την άλλη καταδίκαζαν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται και την απέδιδαν σε τυφλά χτυπήματα κουκουλοφόρων.

Ο Δεκέμβρης δεν ζει στις μνήμες. Ο Δεκέμβρης είναι ζωντανός από τότε καθημερινά μέσα μας, μέσα στις καρδιές όλων αυτών που αρνήθηκαν την επιστροφή στην κανονικότητα. Είναι ζωντανός μέσα σε όλα τα νέα πεδία απελευθέρωσης που δημιούργησε και που μας καλούνε διαρκώς να τα εξερευνούμε και να τα οικειοποιούμαστε. Όσο αυξάνεται η καταστολή, αυξάνεται και ο δρόμος.

Σήμερα, που οι εξουσιαστές μάς διαχειρίζονται απροκάλυπτα σε κάθε μήκος και πλάτος την αιχμαλωσία, δικαιολογώντας τη μιζέρια που οι ίδιοι έχουν παράγει και παρουσιάζοντάς την στην ουσία ως δημιούργημα δικό μας το οποίο πρέπει να υπηρετήσουμε πιστά, χωρίς αντίλογο και αμφισβήτηση, γίνεται επιτακτικότερη η ανάγκη για συλλογικότητα και αλληλεγγύη, αναγνωρίζοντας τη δύναμη των «από τα κάτω» να ορίζουν τη δημόσια σφαίρα και να δημιουργούν οι ίδιοι τα κοινωνικά πλαίσια στα οποία θα λειτουργούν .

3 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

15 ΧΡΟΝΩΝ ΝΕΚΡΟΣ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ-ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΠΑΤΣΟ-ΚΟΡΚΟΝΕΑ

ΚΑΝΕΝΑ ΣΙΧΑΜΕΡΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ-ΚΟΥΓΙΑ

Οι νεκροί από την μεταπολίτευση και μετά…

30/04/1976	Σιδέρης Ισιδωρόπουλος	04/01/1987	Λουκάς Γράψας
25/05/1976	Αναστασία Τσιβίκα	01/10/1987	Μιχάλης Πρέκας
11/071978	Βασίλης Τσιρώνης	08/03/1990	Δημήτρης Κικέρης
28/101980	Τάσος Μαγλαρίδης	10/01/1991	Περικλής Ρεπάκης, Μανώλης Κοντόπουλος, Ιωάννης Νεμετζίδης
16/11/1980	Σταματίνα Κανελλοπούλου,

Ιάκωβος Κουμής16/05/1992Νικόλαος Σιακαπέτης15/05/1985Χρήστος Τσουτσουβής13/04/1993Γιάννης Τζίτζης15/08/1985Τζόαν Μπουλ12/09/1993Στην Βέροια εκτελείτε νεαρός Αλβανός από τον ανθυπαστυνόμο Αντώνη Δέλλα17/11/1985Μιχάλης Καλτεζάς10/01/1994Θοδωρής Γιάκας09/02/1986Μανώλης Κονδολέων20/02/1994Εν ψυχρώ εκτέλεση αλβανού μετανάστη από τον αστυνομικό Αντώνη Μεζίνη 03/09/1986 Άγγελος Μαυροειδής2 5/02/1995 Άλμπερτ Κούκα

20/01/1996	Ο αστυνόμος Διονύσης Καρακαϊδός σκοτώνει Αλβανό μετανάστη σε επιχείρηση σκούπα	23/10/1998	Μάρκο Μπουλάτοβιτς
06/04/1996	Αποστόλης Κεραμιδάς	07/02/1999	Χάρης Τεμπερεκίδης
14/06/1996	Φαντίλ Ναμπούζι	25/03/2000	Νίκος Λεωνίδης
05/06/1996	Γιώργος Φραγκογιάννης	24/10/2001	Μαρίνος Χριστόπουλος
22/11/1996	Τάσος Μουράτης	09/12/2003	Ηρακλής Μαραγκάκης
08/02/1997	Εριόν	13/01/2004	Μοχάμεντ Χαμούτ
25/05/1997	Φίλιππος Παπαδόπουλος	26/10/2008	Μοχάμεντ Ασράφ
03/08/1997	Ηλίας Μέξης	06/12/2008	Αλέξης Γρηγορόπουλος
02/04/1998	Άγγελος Τζελάλ
27/05/1998	Κυρέλης

Κατάληψη «Κελί της Ελευθερίας» (ΤΕΙ Ηγ/τσας)

ενάντια στις αντιφάσεις του υπάρχοντος…

katalipsikeli@gmail.com

http://katalipsikeli.squat.gr

Δράσεις - Παρεμβάσεις, Κείμενα

Και αν δεν το πληρώσουμε θα μας βυθίσουν όλους στο σκοτάδι…;

November 25, 2011 katalipsikeli Leave a comment

Παρέμβαση αντιπληροφόρησης έγινε σήμερα στη δεη ηγ/τσας απο συντροφους της κατάληψης, ενάντια στο χαράτσι και σχετικα με τη δυναμικη καταληψη στο χολαργο και την καταστολη που δεχθηκε. Μοιραστηκαν κειμενα και μιλησαμε με κόσμο και εργαζομενους, οι οποιοι είδαν θετικά την κίνηση μας και ανοιξαμε κουβεντα πανω στην κατασταση και με αφορμη την επεμβαση των ματ στο χολαργο.

Το κειμενο που μοιράστηκε:

Και αν δεν το πληρώσουμε θα μας βυθίσουν όλους στο σκοτάδι…;

Από τις 21/11 το κτήριο της ΔΕΗ Χολαργού τελεί υπό κατάληψη. Υπάλληλοι της υπηρεσίας, κόσμος που αρνείται να πληρώσει το χαράτσι και αλληλέγγυοι έχουν καταλάβει το κτήριο αρνούμενοι τη συνειδησιακή νομιμοποίηση αυτού του αντικοινωνικού αλλά και αντισυνταγματικού, στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας νόμου, που θέλει όλους εμάς βορρά στους θιασωτές των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμισεων με πρόσχημα την εθνική σωτηρία.

Στον ήδη βεβαρυμένο από άλλα τέλη (ΕΡΤ, δήμος) λογαριασμό της ΔΕΗ έρχεται να προστεθεί το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας ισχυροποιώντας έτσι το φοροεισπρακτικό ρόλο της. Ταυτόχρονα, η ΔΕΗ μέσω του τεχνοκρατικού της χαρακτήρα αλλά και της δικαιοδοσίας που της παρέχεται απο το κράτος συμβάλλει ακόμα περισσότερο στην ενίσχυση των ταξικών φραγμών απέναντι στην ανάγκη του κοινωνικού συνόλου για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.

Υπερεθνικό και ντόπιο κεφάλαιο σε συνεργασία με τους κρατικούς λακέδες του έχοντας κατοχυρώσει θεσμικά και νομικά τη διαχείρηση και εκμετάλλευση του κοινωνικού αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας όχι μόνο απομυζεί κέρδος από αυτό αλλά συνάμα το χρησιμοποιεί και ώς μοχλό πίεσης για να αποσπάσει τη συνάινεση στις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται, θέτοντας στους καταπιεζόμενους το δίλημμα υποταγή ή εξαθλίωση. Παράλληλα οι κεφαλαιοκράτες πιστοί στο δόγμα του διαίρει και βασίλευε αποκλείουν κοινωνικές ομάδες απ’ το χαράτσι προωθώντας τον κοινωνικό διαχωρισμό, προβάλλοντας ένα δήθεν ανθρώπινο πρόσωπο, κάνοντάς μας μάταια να επιδιώκουμε διασπασμένα να χωρέσουμε από την κλειδαρότρυπα, τη στιγμή που συλλογικά μπορούμε να γκρεμίσουμε την πόρτα.

Οι υπάλληλοι της ΔΕΗ Χολαργού διάλεξαν το δρόμο τους: αποφάσισαν να μπλοκάρουν την έξοδο λογαριασμών από την υπηρεσία τους και όταν τελικά η διοίκηση βρήκε άλλη λύση, προχώρησαν στο μπλοκάρισμα των αποσυνδέσεων και απειλήθηκαν με εκκένωση από την αστυνομία την οποία είπαν ότι θα εμποδίσουν με τα σώματά τους υπερασπιζόμενοι την αξιοπρέπειά τους, με κεντρικό τους σύνθημα «δεν θα κόψουμε το ρεύμα στον φτωχό και ας μας βάλουν μέσα». Στις 24/11 στις 8:20 πμ έγινε βίαιη επέμβαση στης αστυνομίας η οποία προχώρησε σε συλλήψεις εργαζομένων και αλληλέγγυων.

Το τελευταίο διάστημα η αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων, οι δράσεις των λαϊκών συνελεύσεων, των στεκιών και άλλων συλλογικοτήτων ενάντια στην εμπορευματοποίηση όλων των κοινωνικών αγαθών και οι δράσεις αλληλεγγύης στις κινητοποιήσεις των εργαζωμένων καθώς και η ολοένα γενικευμένη άρνηση των ανθρώπων για υποταγή στρέφονται ενάντια σους διαχωρισμούς αντιπαραθέτοντας συντροφικότητα, αγωνιστηκότητα, κοινή δράση και αλληλεγγύη.

Κάτω τα χέρια απ’την κατάληψη της ΔΕΗ Χολαργού.

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες καταληψίες.

Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν έγινε.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Στις γειτονιές, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας

Κατάληψη « κελί της έλευθερίας» (ΤΕΙ Ηγ/τσας)

katalipsikeli@gmail.com

http://katalipsikeli.squat.gr

και τα τρικάκια που πετάχτηκαν:

«Κι αν δεν τον πληρωσουμε, θα μας βυθισουν στο σκοταδι..;»

«Αλληλεγγγυη στην κατάληψη ΔΕΗ Χολαργου»

Ανακοινώσεις, Δράσεις - Παρεμβάσεις, Κείμενα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

November 18, 2011 katalipsikeli Leave a comment

Η 17η Νοέμβρη του 1973 είναι μία ημερομηνία που σημάδεψε τη νεότερη ιστορία του κράτους και καθόρισε τις εξελίξεις στο μετέπειτα πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ήταν η ημερομηνία που η συσσωρευμένη καταπίεση της επταετίας της στρατιωτικής δικτατορίας έφτασε στο αποκορύφωμά της και οδήγησε στην εξέγερση του πολυτεχνείου. Ήταν η ημερομηνία που σηματοδότησε τη μετάβαση από το χουντικό-φασιστικό καθεστώς στην αστική δημοκρατία. Είναι η ημερομηνία που το αστικό κράτος μετέτρεψε σε ‘σχολική γιορτή’, απονοηματοδοτώντας την από τη σημασία του διαρκούς αγώνα που συνεχίζεται από τότε μέχρι σήμερα.

Με τη πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας, οι λύκοι αλλάζουν προβιά αλλά τα πρόβατα παραμένουν πρόβατα, αφού σειρά έχει η αρχή της νεοφιλελεύθερης επίθεσης κράτους και κεφαλαίου απέναντι στην κοινωνία μέσα από μια σειρά πολιτικών διεργασιών όπως: η συγκυβέρνηση ΚΚΕ-ΝΔ το ’89, η τριετία ’91-’93 του Μητσοτάκη με τις ιδιωτικοποιήσεις, η κυβέρνηση Σημίτη με το σκάνδαλο Siemens, το χρηματιστήριο και τους πλαστούς ισολογισμούς που παρουσίαζε στην ΕΕ για να μπεί η Ελλάδα στο ευρώ και να πέσουν οι επιδοτήσεις, η κυβέρνηση Καραμανλή με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το Βατοπέδι, τους εξοπλισμούς, την εισαγωγή νέων νομοθετικών διατάξεων, τους τρομονόμους και αποκορύφωμα τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την επακόλουθη εξέγερση, η κυβέρνηση ΓΑΠ που παρέδωσε τη χώρα στο ΔΝΤ και στην τωρινή εντεταλμένη κυβέρνηση τραπεζιτών, οικονομολόγων, δεξιών και φασιστών.

Στο όνομα της ανάπτυξης μέσα από το δημοκρατικό πολίτευμα εδώ και καιρό οι κατώτερες τάξεις βιώνουν ένα άλλο είδος χούντας μέσα από νέα μέτρα και οικονομικές μεταρρυθμίσεις που ψηφίζονται από την κοινοβουλευτική ελίτ, περικυκλωμένη από χιλιάδες διαδηλωτες και τελικά επιβάλλονται φασιστικά από τους σύγχρονους πραίτορες τα ΜΑΤ. Άλλωστε ο φασισμός είναι η ακραία μορφή πολιτικής έκφανσης του καπιταλισμού και υπηρετεί αυτόν και μόνο. Όμως τα ταξικά όρια μεταβάλλονται με βίαιους ρυθμούς ενώ, η απροκάλυπτη συσσώρευση κεφαλαίου σε αντιδιαστολή με το σύγχρονο καθεστώς εξαθλίωσης, είναι αυτή που ξυπνά την ταξική συνείδηση όλο και περισσότερων καταπιεσμένων και τη μετατρέπει στην ταξική οργή που θα παρασύρει στο πέρασμά της κάθε εξουσιαστή και εχθρό της ελευθερίας.

Σήμερα, σε μία τέτοια συγκυρία κρίσης του πολιτικού – οικονομικού συστήματος γίνεται όλο και επιτακτικότερη η ανάγκη για ακηδεμόνευτους ταξικούς αγώνες, οργανωμένους από τα κάτω για τις ανάγκες μας καθώς οι μόνοι που μπορούμε να απαιτήσουμε και να πραγματοποιήσουμε την πραγματική αλλαγή είμαστε εμείς που βιώνουμε την επισφάλεια, την εξαθλίωση και την καταπίεση και κανένας θεσμικός ή κομματικός μηχανισμός που ζει αποστειρωμένος είτε στον Περισσό είτε στην Τρικούπη.

Απελευθερωμένοι από το δίλημμα νομιμότητας ή παρανομίας, καθώς πλέον διώκεται η ίδια η επιδίωξη της ελευθερίας είτε στα λόγια είτε στην πράξη.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Στις γειτονιές, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας.

Κατάληψη « κελί της έλευθερίας» (ΤΕΙ Ηγ/τσας) katalipsikeli@gmail.com

Ενάντια στις αντιφάσεις του υπάρχοντος… http://katalipsikeli.squat.gr

Εγινε και στην Ηγουμενίτσα συγκέντρωση και πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η πορεία καλή, 120 με 140 άτομα. Οι Κκέδες συγκεντρώθηκαν στον ΟΤΕ αν και αρχικά καλούσαν στην πλατεία δημαρχειου. Τελικά όμως με «τεχνοτροπια» στα πανώ τους και αφού και τα υπόλοιπα καλέσματα ήταν για την πλατεία, άλλαξαν τον τόπο συνάντησης!

Η παρουσία της κατάληψης ήταν δυναμική, με συμμετοχή και άλλου κόσμου, πετάχτηκαν τρικάκια, μοιράστηκαν κείμενα και φωνάχτηκαν ακατάπαυστα συνθήματα.
Η παρουσία των μπατσων διακριτική.

παραπάνω βρίσκεται το κείμενο που μοιράστηκε.

Δράσεις - Παρεμβάσεις, Κείμενα

Κείμενο για το ¨κ¨κε μετά τα γεγονότα στις 20/10/2011

October 24, 2011 katalipsikeli

“K”. Κ. Ε. ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΧΑΦΙΕ.

Οι σκηνές που διαδραματίστηκαν την Πέμπτη 20 οκτωβρίου μπροστά απ’ το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη καθώς και σε άλλες πόλεις στην Ελλάδα, επιβεβαίωσαν και με το παραπάνω τον ρόλο που έχει αναλάβει το ¨κομμουνιστικό¨ κόμμα έλλαδας, απ’ τον καιρό της συνθηκολόγισης στη Βάρκιζα το 1944.

Ο ρόλος αυτός δεν είναι άλλος απο το ξεπούλημα του ταξικού αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο που μένεται απο την αρχή του νεο-ελληνικού κράτους. Η ιστορία επαναλαμβάνεται όπως έγινε στη βάρκιζα, με τη διαγραφή του Άρη Βελουχιώτη και τη συστράτευση του ¨κ¨κε με τα κόμματα εξουσίας, την εξέγερση του πολυτεχνείου, στην οποία το ¨κ¨κε εκανε λόγο για 350 προβοκάτορες, τις 17 νοεμβρίου 1995 στο πολυτεχνείο, όπου κατέδιδε εξεγερμένους ανθρώπους στους μπάτσους, το νοέμβρη του 1998, όπου και πάλι περικύκλωσε ανένταχτους νέους του α/α χώρου και αφού τους ξυλοφόρτωσε μαζί με τα ΜΑΤ τους παρέδωσε σε αυτά, την εξέγερση του δεκέμβρη το 2008, όπου και πάλι μίλαγε για προβοκάτορες και καταδίκαζε τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται, αποσπώντας τα συγχαρητήρια ολόκληρου του πολιτικού κόσμου ακόμα και του ΛΑ.Ο.Σ. Έτσι και τώρα το ¨κ¨κε προσπάθησε να ντυθεί αυτόκλητος προστάτης της λαϊκής εξέγερσης καταλαμβάνοντας το χώρο μπροστά στον άγνωστο στρατιώτη προτάσσοντας τα ΚΝΑΤ, χωρίς να αφήνει κανέναν άλλο να πλησιάσει, μπλοκάροντας ακόμα και καθαρά ταξικά κινήματα όπως το ¨ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ¨ προκαλώντας έτσι την αρχή των επεισοδίων και τα συνθήματα «κ.κ.ε. το κόμμα σου χαφιέ» και «αλήτες λέρες εργατοπατέρες» σε όλο τον κόσμο που συμμετείχε στη διαδήλωση, είτε έπαιρνε μέρος στις συγκρούσεις είτε παρακολουθούσε.Την ίδια γραμμή ακολούθησε και στην Ηγουμενίτσα όπου αρχικά δεν άφηνε κανέναν να ανέβει στην πλατεία ούτε να αναρτήσει πανό ή να διαβάσει κείμενα και απλά αργότερα παραχώρησε στους υπόλοιπους διαδηλωτές ένα μέρος της, λες και η πλατεία είναι τσιφλίκι του. Είναι πλέον φανερό σε όλους όσους έχουν μια στοιχειώδη πολιτική συνείδηση ότι το ¨κ¨κε προβάλει ως προβοκάτσια όποιο αγώνα δεν μπορεί να ελέγξει.

Τελικά, αυτός που κέρδισε είναι το κράτος σαν σύνολο θεσμών, και όχι απλά τα κόμματα, καθώς ψηφίστηκε το πολυ-νομοσχέδιο. Στην Ελλάδα δεν έχει πλέον καμμία διαφορά το ένα κόμμα απο το άλλο γιατί βρίσκεται σε κρίση το σύνολο του πολιτικού συστήματος και όλα τα κόμματα μαζί πρέπει να παλέψουν για να διαφυλάξουν την ίδια την ύπαρξή τους χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν την λαϊκή βούληση.

Η δική μας απάντηση λοιπόν δεν μπορεί να είναι άλλη πέρα απο ακηδεμόνευτους ταξικούς αγώνες, οργανωμένους απ’ τα κάτω για τις ανάγκες μας καθώς οι μόνοι που μπορόυμε να απαιτήσουμε και να πραγματοποιήσουμε την πραγματική αλλαγή είμαστε εμείς που βιώνουμε την επισφάλεια, την εξαθλίωση και την καταπίεση και κανένας κομματικός μηχανισμός που ζεί αποστειρωμένος είτε σε γραφεία στον Περισσό είτε στην Τρικούπη. Απελευθερωμένοι απο το δίλλημα νομιμότητας ή παρανομίας καθώς πλέον διώκεται η ίδια η επιδίωξη της ελευθερίας είτε στα λόγια έιτε στην πράξη.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Στις γειτονιές, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας.

Κατάληψη « κελί της έλευθερίας» (ΤΕΙ Ηγ/τσας)

Ενάντια στις αντιφάσεις του υπάρχοντος…

katalipsikeli@gmail.com

http://katalipsikeli.squat.gr

Δράσεις - Παρεμβάσεις