Category Archives: Κείμενα

ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥΦΕΚΙΖΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΑΝ

Η χώρα η οποία μέτρησε τόσους νεκρούς της από τους ναζί και πολέμησε εναντίον τους,τώρα εκλέγει στη βουλή ένα νεοναζιστικό κόμμα : τη Χρυσή Αυγή.Άραγε αυτή η κοινωνία έχει χάσει κάθε ίχνος ιστορικής μνήμης και αξιοπρέπειας? (Σε περιοχές που έγιναν οι μεγαλύτερες σφαγές από τους ναζί,όπως το Δίστομμο και τα Καλάβρυτα,οι νεοναζί πήραν μεγάλα ποσοστά.Αυτό είναι ξεφτύλα!)

Τα βουνά της Ηπείρου είναι γεμάτα από τάφους των αγωνιστών κατά των ναζί, και τώρα οι κάλπες είναι γεμάτες με ψήφους υπέρ τους.

Τώρα όσο ποτέ άλλοτε είναι σημαντικό να διογκωθεί ο αντιφασιστικός αγώνας.Γιατί ο ταξικός πόλεμος ο οποίος βρισκόμαστε πρέπει να είναι και αντιφασιστικός,αλλιώς δεν θα είναι τίποτε .

Είναι ντροπή μας να τους παρακολουθούμε απ΄τους καναπέδες μας,να μας μιλούν από τα δελτία ειδήσεων καθισμένοι στα έδρανα της βουλής και να μην τους κυνηγάμε.

Η ψήφος σε ένα εθνικιστικό-ναζιστικό κόμμα δεν είναι ψήφος αντίδρασης αλλά άρρωστη ψήφος.Άλλωστε το πόσο ΄΄αντιδραστικοί΄΄ είναι το δείχνουν κάθε φορά που με τη βοήθεια της αστυνομίας χτυπούν και μαχαιρώνουν αγωνιστές στο δρόμο.

Δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα που λέει ότι η ΄΄δημοκρατία΄΄ τους χωράει όλους.Είναι εχθροί της ελευθερίας!Καμμιά ελευθερία λοιπόν στους εχθρούς της ελευθερίας.Είναι χρέος μας να ενισχύσουμε το αντιφασιστικό κίνημα και να αποδείξουμε πως τα νούμερα στις κάλπες τους δεν έχουν τίποτα να πούν απο την στιγμή που ο δρόμος μας ανήκει.Στον δρόμο θα αποδείξουμε την δικιά μας νίκη όταν τους στείλουμε πίσω στις τρύπες τους.

Πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνιση ενάντια στην φασιστική απειλή. Ενάντια σε αυτούς που πήραν προαγωγή απο παρακράτος σε κράτος.

Ας μην μείνουμε στην θεωρία εναντίον τους,αλλά να περάσουμε σε πράξη,σε αντεπίθεση και σε οργάνωση επειδή μας αφορά όλους.Οι γυναίκες κατα τις θέσεις της Χρυσής Αυγής είναι κατώτερες και έχουν γεννηθεί μόνο για τον ΄΄ιερό΄΄ σκοπό της μητρότητας,όπως επίσης μια απο τις θέσεις τους είναι οτι όποιος άνθρωπος δεν ταιριαζει με το προφίλ του άρειου ανθρώπου θα καταλήγει σε φούρνους.(Οντας αξιοι συνεχιστες του έργου του Χιτλερ).Το δίλλημα είναι ξεκάθαρο :

ΣΥΝΕΝΟΧΗ Ή ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Αν και είμαστε απέναντι απο στρατούς και πολέμους,εδώ στον ταξικό πόλεμο(τον μόνο που αναγνωρίζουμε) πρέπει να οργανωθούμε ισάξια.Για να αντιμετωπίσουμε ανθρώπους με μιλιταριστικές τακτικές πρέπει να γίνουμε αντιφασιστικός – αντισυστημικός ΄΄στρατός΄΄,με όρους πάντα αντιιεραρχικους,αυτοοργάνωσης,αλληλεγγύης και συντροφικότητας.

 

Να σπάσουμε τα χρυσά αυγά που εκκολάπτουν το φίδι του ναζισμού.

ANTIFA ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ

αντιφασίστες-αντιφασίστριες

από την κατάληψη

κελί της ελευθερίας

Remember the 6th of December

Στην Ελλάδα, από την μεταπολίτευση και μετά, έχουμε 40 νεκρούς από χέρι μπάτσου. Παραμονή Πρωτομαγιάς 1976, έχουμε τους πρώτους νεκρούς της μεταπολίτευσης, τον Αλέξανδρο Παναγούλη και τον Σιδέρη Ισιδωρόπουλο. Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, ενώ ήταν καθοδόν για να παραδώσει στη ‘‘δημοσιότητα’’ ένα αρχείο που εμπεριείχε στοιχεία για συνεργάτες και σχέδια της χούντας, σκοτώνεται σε ένα περίεργο αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Το αρχείο «χάνεται», ο λαός ξεσηκώνεται. Την ίδια ώρα, ένας μαθητής 16 χρονών, ο Σιδέρης Ισιδωρόπουλος, που έχει βγει για αφισοκόλληση για την Εργατική Πρωτομαγιά, καταδιώκεται από μπάτσους. Στην προσπάθειά του να αποφύγει τη σύλληψη τον χτυπά διερχόμενο αυτοκίνητο. Τραυματίστηκε σοβαρά και την επόμενη ημέρα πέθανε στο νοσοκομείο. Δύο μέρες μετά την δολοφονία, σε πορεία κοντά στο Ελληνικό που λεγόταν τότε Σούρμενα, φωνάχτηκε για πρώτη φορά το σύνθημα «ΜΠΑΤΣΟΙ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ».

Το πιο πρόσφατο καταγεγραμμένο γεγονός δολοφονίας από τα σώματα ασφαλείας είναι εκείνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Στις 6 Δεκεμβρίου 2008, στις 9 το βράδυ, ένας ειδικός φρουρός σταμάτησε, στόχευσε και εκτέλεσε ένα 15χρονο παιδί.

Η εκτέλεση του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια απελευθέρωσε τη συσσωρεμένη οργή που βιώνει το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας λόγω των αποπνικτικών συνθηκών της καθημερινότητας, της καταπίεσης και της στέρησης των ελευθεριών του κάθε ατόμου.

Η 6η Δεκέμβρη 2008 σήμανε το ξέσπασμα της εξέγερσης, που για πάνω από δύο εβδομάδες συντάραξε το κράτος και τους υποτακτικούς του. Μιας εξέγερσης που απλώθηκε σαν πυρκαγιά από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη, ξεσηκώνοντας κύμα αλληλεγγύης σε δεκάδες χώρες σ’ όλο τον πλανήτη και θέτοντας σε κίνηση μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, γονείς, ανθρώπους που δεν μπορούσαν να γυρίσουν το κεφάλι σε μία ακόμη κρατική δολοφονία.

Ο Δεκέμβρης του ΄08, αποτέλεσε μια διαδικασία ανακατάταξης νοημάτων και σημασιών, μια επίθεση στον κόσμο του εμπορεύματος και του θεάματος, ενώ δίδαξε ταυτόχρονα ότι η αγάπη για δημιουργία, δεν μπορεί παρά να είναι μίσος για ό,τι την ευνουχίζει. Μαθητές ξεχύθηκαν στους δρόμους δηλώνοντας ότι αυτό που επιθυμούν να είναι, ξεκινά με ένα όχι. Οι εξεγερμένοι επέστρεψαν ουσιαστικά στους κοινωνικούς θεσμούς ένα κομμάτι από την καθημερινή βία που εισέπρατταν τότε και συνεχίζουν να εισπράττουν μέχρι σήμερα.

Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης φυσικά προσπάθησαν να υπονομεύσουν και να σβήσουν την εξέγερση αυτή, ταυτίζοντάς την με την βία και την καταστροφή, ενώ στην πραγματικότητα αποτέλεσε την δημιουργία, την ανατροπή μέσα στο κίνημα των κινημάτων και μύησε όλο και περισσότερο κόσμο σε διαδικασίες αγώνα.

Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, νοικοκυραίοι χαρακτήρισαν την εξέγερση υποκινούμενη, αγνοώντας πως υποκινητές ήταν οι ίδιοι και η διάχυτη κοινωνική δυσωδία. Πολιτικοί αναλυτές του κινήματος και κάθε καρυδιάς καρύδι, απ’ τη μία γλείφαν τ’ αυτιά των εξεγερμένων ενώ τα σάλια τους τρέχαν μπροστά στο πολιτικό υπερκέρδος που λιμπίζονταν, και από την άλλη καταδίκαζαν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται και την απέδιδαν σε τυφλά χτυπήματα κουκουλοφόρων.

Ο Δεκέμβρης δεν ζει στις μνήμες. Ο Δεκέμβρης είναι ζωντανός από τότε καθημερινά μέσα μας, μέσα στις καρδιές όλων αυτών που αρνήθηκαν την επιστροφή στην κανονικότητα. Είναι ζωντανός μέσα σε όλα τα νέα πεδία απελευθέρωσης που δημιούργησε και που μας καλούνε διαρκώς να τα εξερευνούμε και να τα οικειοποιούμαστε. Όσο αυξάνεται η καταστολή, αυξάνεται και ο δρόμος.

Σήμερα, που οι εξουσιαστές μάς διαχειρίζονται απροκάλυπτα σε κάθε μήκος και πλάτος την αιχμαλωσία, δικαιολογώντας τη μιζέρια που οι ίδιοι έχουν παράγει και παρουσιάζοντάς την στην ουσία ως δημιούργημα δικό μας το οποίο πρέπει να υπηρετήσουμε πιστά, χωρίς αντίλογο και αμφισβήτηση, γίνεται επιτακτικότερη η ανάγκη για συλλογικότητα και αλληλεγγύη, αναγνωρίζοντας τη δύναμη των «από τα κάτω» να ορίζουν τη δημόσια σφαίρα και να δημιουργούν οι ίδιοι τα κοινωνικά πλαίσια στα οποία θα λειτουργούν .

3 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

15 ΧΡΟΝΩΝ ΝΕΚΡΟΣ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ-ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΠΑΤΣΟ-ΚΟΡΚΟΝΕΑ

ΚΑΝΕΝΑ ΣΙΧΑΜΕΡΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ-ΚΟΥΓΙΑ

 

 

Οι νεκροί από την μεταπολίτευση και μετά…

 

30/04/1976 Σιδέρης Ισιδωρόπουλος 04/01/1987 Λουκάς Γράψας
25/05/1976 Αναστασία Τσιβίκα 01/10/1987 Μιχάλης Πρέκας
11/071978 Βασίλης Τσιρώνης 08/03/1990 Δημήτρης Κικέρης
28/101980 Τάσος Μαγλαρίδης 10/01/1991 Περικλής Ρεπάκης, Μανώλης Κοντόπουλος,    Ιωάννης Νεμετζίδης
16/11/1980 Σταματίνα Κανελλοπούλου,

Ιάκωβος Κουμής16/05/1992Νικόλαος Σιακαπέτης15/05/1985Χρήστος Τσουτσουβής13/04/1993Γιάννης Τζίτζης15/08/1985Τζόαν Μπουλ12/09/1993Στην Βέροια εκτελείτε νεαρός Αλβανός από τον ανθυπαστυνόμο Αντώνη Δέλλα17/11/1985Μιχάλης Καλτεζάς10/01/1994Θοδωρής Γιάκας09/02/1986Μανώλης Κονδολέων20/02/1994Εν ψυχρώ εκτέλεση αλβανού μετανάστη από τον αστυνομικό Αντώνη Μεζίνη           03/09/1986           Άγγελος Μαυροειδής2         5/02/1995           Άλμπερτ Κούκα

20/01/1996 Ο αστυνόμος Διονύσης Καρακαϊδός σκοτώνει       Αλβανό μετανάστη σε επιχείρηση σκούπα 23/10/1998 Μάρκο Μπουλάτοβιτς
06/04/1996 Αποστόλης Κεραμιδάς 07/02/1999 Χάρης Τεμπερεκίδης
14/06/1996 Φαντίλ Ναμπούζι 25/03/2000 Νίκος Λεωνίδης
05/06/1996 Γιώργος Φραγκογιάννης 24/10/2001 Μαρίνος Χριστόπουλος
22/11/1996 Τάσος Μουράτης 09/12/2003 Ηρακλής Μαραγκάκης
08/02/1997 Εριόν 13/01/2004 Μοχάμεντ Χαμούτ
25/05/1997 Φίλιππος Παπαδόπουλος 26/10/2008 Μοχάμεντ Ασράφ
03/08/1997 Ηλίας Μέξης 06/12/2008 Αλέξης Γρηγορόπουλος
02/04/1998 Άγγελος Τζελάλ
27/05/1998 Κυρέλης

 

 


Κατάληψη «Κελί της Ελευθερίας» (ΤΕΙ Ηγ/τσας)

ενάντια στις αντιφάσεις του υπάρχοντος…

katalipsikeli@gmail.com

http://katalipsikeli.squat.gr

Και αν δεν το πληρώσουμε θα μας βυθίσουν όλους στο σκοτάδι…;

Παρέμβαση αντιπληροφόρησης έγινε σήμερα στη δεη ηγ/τσας απο συντροφους της κατάληψης, ενάντια στο χαράτσι και σχετικα με τη δυναμικη καταληψη στο χολαργο και την καταστολη που δεχθηκε. Μοιραστηκαν κειμενα και μιλησαμε με κόσμο και εργαζομενους, οι οποιοι είδαν θετικά την κίνηση μας και ανοιξαμε κουβεντα πανω στην κατασταση και με αφορμη την επεμβαση των ματ στο χολαργο.  


Το κειμενο που μοιράστηκε: 


Και αν δεν το πληρώσουμε θα μας βυθίσουν όλους στο σκοτάδι…;


Από τις 21/11 το κτήριο της ΔΕΗ Χολαργού τελεί υπό κατάληψη. Υπάλληλοι της υπηρεσίας, κόσμος που αρνείται να πληρώσει το χαράτσι και αλληλέγγυοι έχουν καταλάβει το κτήριο αρνούμενοι τη συνειδησιακή νομιμοποίηση αυτού του αντικοινωνικού αλλά και αντισυνταγματικού, στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας νόμου, που θέλει όλους εμάς βορρά στους θιασωτές των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμισεων με πρόσχημα την εθνική σωτηρία.


Στον ήδη βεβαρυμένο από άλλα τέλη (ΕΡΤ, δήμος) λογαριασμό της ΔΕΗ έρχεται να προστεθεί το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας ισχυροποιώντας έτσι το φοροεισπρακτικό ρόλο της. Ταυτόχρονα, η ΔΕΗ μέσω του τεχνοκρατικού της χαρακτήρα αλλά και της δικαιοδοσίας που της παρέχεται απο το κράτος συμβάλλει ακόμα περισσότερο στην ενίσχυση των ταξικών φραγμών απέναντι στην ανάγκη του κοινωνικού συνόλου για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.


Υπερεθνικό και ντόπιο κεφάλαιο σε συνεργασία με τους κρατικούς λακέδες του έχοντας κατοχυρώσει θεσμικά και νομικά τη διαχείρηση και εκμετάλλευση του κοινωνικού αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας όχι μόνο απομυζεί κέρδος από αυτό αλλά συνάμα το χρησιμοποιεί και ώς μοχλό πίεσης για να αποσπάσει τη συνάινεση στις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται, θέτοντας στους καταπιεζόμενους το δίλημμα υποταγή ή εξαθλίωση. Παράλληλα οι κεφαλαιοκράτες πιστοί στο δόγμα του διαίρει και βασίλευε αποκλείουν κοινωνικές ομάδες απ’ το χαράτσι προωθώντας τον κοινωνικό διαχωρισμό, προβάλλοντας ένα δήθεν ανθρώπινο πρόσωπο, κάνοντάς μας μάταια να επιδιώκουμε διασπασμένα να χωρέσουμε από την κλειδαρότρυπα, τη στιγμή που συλλογικά μπορούμε να γκρεμίσουμε την πόρτα.


Οι υπάλληλοι της ΔΕΗ Χολαργού διάλεξαν το δρόμο τους: αποφάσισαν να μπλοκάρουν την έξοδο λογαριασμών από την υπηρεσία τους και όταν τελικά η διοίκηση βρήκε άλλη λύση, προχώρησαν στο μπλοκάρισμα των αποσυνδέσεων και απειλήθηκαν με εκκένωση από την αστυνομία την οποία είπαν ότι θα εμποδίσουν με τα σώματά τους υπερασπιζόμενοι την αξιοπρέπειά τους, με κεντρικό τους σύνθημα «δεν θα κόψουμε το ρεύμα στον φτωχό και ας μας βάλουν μέσα».  Στις 24/11 στις 8:20 πμ έγινε βίαιη επέμβαση στης αστυνομίας η οποία προχώρησε σε συλλήψεις εργαζομένων και αλληλέγγυων.


Το τελευταίο διάστημα η αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων, οι δράσεις των λαϊκών συνελεύσεων, των στεκιών και άλλων συλλογικοτήτων ενάντια στην εμπορευματοποίηση όλων των κοινωνικών αγαθών και οι δράσεις αλληλεγγύης στις κινητοποιήσεις των εργαζωμένων καθώς και η ολοένα γενικευμένη άρνηση των ανθρώπων για υποταγή στρέφονται ενάντια σους διαχωρισμούς αντιπαραθέτοντας συντροφικότητα, αγωνιστηκότητα, κοινή δράση και αλληλεγγύη.


Κάτω τα χέρια απ’την κατάληψη της ΔΕΗ Χολαργού.


Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες καταληψίες.


Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν έγινε.



ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ


Στις γειτονιές, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας




150px-CircleNΚατάληψη  « κελί  της έλευθερίας»  (ΤΕΙ Ηγ/τσας)


katalipsikeli@gmail.com


http://katalipsikeli.squat.gr


και τα τρικάκια που πετάχτηκαν:


«Κι αν δεν τον πληρωσουμε, θα μας βυθισουν στο σκοταδι..;»


«Αλληλεγγγυη στην κατάληψη ΔΕΗ Χολαργου»

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

 


Η 17η Νοέμβρη του 1973 είναι μία ημερομηνία που σημάδεψε τη νεότερη ιστορία του κράτους και καθόρισε τις εξελίξεις στο μετέπειτα πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ήταν η ημερομηνία που η συσσωρευμένη καταπίεση της επταετίας της στρατιωτικής δικτατορίας έφτασε στο αποκορύφωμά της και οδήγησε στην εξέγερση του πολυτεχνείου. Ήταν η ημερομηνία που σηματοδότησε τη μετάβαση από το χουντικό-φασιστικό καθεστώς στην αστική δημοκρατία. Είναι η ημερομηνία που το αστικό κράτος μετέτρεψε σε ‘σχολική γιορτή’, απονοηματοδοτώντας την από τη σημασία του διαρκούς αγώνα που συνεχίζεται από τότε μέχρι σήμερα.

Με τη πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας, οι λύκοι αλλάζουν προβιά αλλά τα πρόβατα παραμένουν πρόβατα, αφού σειρά έχει η αρχή της νεοφιλελεύθερης επίθεσης κράτους και κεφαλαίου απέναντι στην κοινωνία μέσα από μια σειρά πολιτικών διεργασιών όπως: η συγκυβέρνηση ΚΚΕ-ΝΔ το ’89, η τριετία ’91-’93 του Μητσοτάκη με τις ιδιωτικοποιήσεις, η κυβέρνηση Σημίτη με το σκάνδαλο Siemens, το χρηματιστήριο και τους πλαστούς ισολογισμούς που παρουσίαζε στην ΕΕ για να μπεί η Ελλάδα στο ευρώ και να πέσουν οι επιδοτήσεις, η κυβέρνηση Καραμανλή με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το Βατοπέδι, τους εξοπλισμούς, την εισαγωγή νέων νομοθετικών διατάξεων, τους τρομονόμους και αποκορύφωμα τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την επακόλουθη εξέγερση, η κυβέρνηση ΓΑΠ που παρέδωσε τη χώρα στο ΔΝΤ και στην τωρινή εντεταλμένη κυβέρνηση τραπεζιτών, οικονομολόγων, δεξιών και φασιστών.

Στο όνομα της ανάπτυξης μέσα από το δημοκρατικό πολίτευμα εδώ και καιρό οι κατώτερες τάξεις βιώνουν ένα άλλο είδος χούντας μέσα από νέα μέτρα και οικονομικές μεταρρυθμίσεις που ψηφίζονται από την κοινοβουλευτική ελίτ, περικυκλωμένη από χιλιάδες διαδηλωτες και τελικά επιβάλλονται φασιστικά από τους σύγχρονους πραίτορες τα ΜΑΤ. Άλλωστε ο φασισμός είναι η ακραία μορφή πολιτικής έκφανσης του καπιταλισμού και υπηρετεί αυτόν και μόνο. Όμως τα ταξικά όρια μεταβάλλονται με βίαιους ρυθμούς ενώ, η απροκάλυπτη συσσώρευση κεφαλαίου σε αντιδιαστολή με το σύγχρονο καθεστώς εξαθλίωσης, είναι αυτή που ξυπνά την ταξική συνείδηση όλο και περισσότερων καταπιεσμένων και τη μετατρέπει στην ταξική οργή που θα παρασύρει στο πέρασμά της κάθε εξουσιαστή και εχθρό της ελευθερίας.

Σήμερα, σε μία τέτοια συγκυρία κρίσης του πολιτικού – οικονομικού  συστήματος γίνεται όλο και επιτακτικότερη η ανάγκη για ακηδεμόνευτους ταξικούς αγώνες, οργανωμένους από τα κάτω για τις ανάγκες μας καθώς οι μόνοι που μπορούμε να απαιτήσουμε και να πραγματοποιήσουμε την πραγματική αλλαγή είμαστε εμείς που βιώνουμε την επισφάλεια, την εξαθλίωση και την καταπίεση και κανένας θεσμικός ή κομματικός μηχανισμός που ζει αποστειρωμένος είτε στον Περισσό είτε στην Τρικούπη.

Απελευθερωμένοι από το δίλημμα νομιμότητας ή παρανομίας, καθώς πλέον διώκεται η ίδια η επιδίωξη της ελευθερίας είτε στα λόγια είτε στην πράξη.

 

 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

 

Στις γειτονιές, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας.

 

 

 

 

 

 

 

 

Κατάληψη  « κελί  της έλευθερίας»  (ΤΕΙ Ηγ/τσας)                                                                           katalipsikeli@gmail.com

Ενάντια στις αντιφάσεις του υπάρχοντος…                                                                                              http://katalipsikeli.squat.gr  

 Εγινε και στην Ηγουμενίτσα συγκέντρωση και πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η πορεία καλή, 120 με 140 άτομα. Οι Κκέδες συγκεντρώθηκαν στον ΟΤΕ αν και αρχικά καλούσαν στην πλατεία δημαρχειου. Τελικά όμως με «τεχνοτροπια» στα πανώ τους και αφού και τα υπόλοιπα καλέσματα ήταν για την πλατεία, άλλαξαν τον τόπο συνάντησης! 

Η παρουσία της κατάληψης ήταν δυναμική, με συμμετοχή και άλλου κόσμου, πετάχτηκαν τρικάκια, μοιράστηκαν κείμενα και φωνάχτηκαν ακατάπαυστα συνθήματα.
Η παρουσία των μπατσων διακριτική.

παραπάνω βρίσκεται το κείμενο που μοιράστηκε.


 

Κείμενο για το ¨κ¨κε μετά τα γεγονότα στις 20/10/2011

“K”. Κ. Ε. ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΧΑΦΙΕ.

Οι σκηνές που διαδραματίστηκαν την Πέμπτη 20 οκτωβρίου μπροστά απ’ το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη καθώς και σε άλλες πόλεις στην Ελλάδα, επιβεβαίωσαν και με το παραπάνω τον ρόλο που έχει αναλάβει το ¨κομμουνιστικό¨ κόμμα έλλαδας, απ’ τον καιρό της συνθηκολόγισης στη Βάρκιζα το 1944.

Ο ρόλος αυτός δεν είναι άλλος απο το ξεπούλημα του ταξικού αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο που μένεται απο την αρχή του νεο-ελληνικού κράτους. Η ιστορία επαναλαμβάνεται όπως έγινε στη βάρκιζα, με τη διαγραφή του Άρη Βελουχιώτη και τη συστράτευση του ¨κ¨κε με τα κόμματα εξουσίας, την εξέγερση του πολυτεχνείου, στην οποία το ¨κ¨κε εκανε λόγο για 350 προβοκάτορες, τις 17 νοεμβρίου 1995 στο πολυτεχνείο, όπου κατέδιδε εξεγερμένους ανθρώπους στους μπάτσους, το νοέμβρη του 1998, όπου και πάλι περικύκλωσε ανένταχτους νέους του α/α χώρου και αφού τους ξυλοφόρτωσε μαζί με τα ΜΑΤ τους παρέδωσε σε αυτά, την εξέγερση του δεκέμβρη το 2008, όπου και πάλι μίλαγε για προβοκάτορες και καταδίκαζε τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται, αποσπώντας τα συγχαρητήρια ολόκληρου του πολιτικού κόσμου ακόμα και του ΛΑ.Ο.Σ. Έτσι και τώρα το ¨κ¨κε προσπάθησε να ντυθεί αυτόκλητος προστάτης της λαϊκής εξέγερσης καταλαμβάνοντας το χώρο μπροστά στον άγνωστο στρατιώτη προτάσσοντας τα ΚΝΑΤ, χωρίς να αφήνει κανέναν άλλο να πλησιάσει, μπλοκάροντας ακόμα και καθαρά ταξικά κινήματα όπως το ¨ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ¨ προκαλώντας έτσι την αρχή των επεισοδίων και τα συνθήματα «κ.κ.ε. το κόμμα σου χαφιέ» και «αλήτες λέρες εργατοπατέρες» σε όλο τον κόσμο που συμμετείχε στη διαδήλωση, είτε έπαιρνε μέρος στις συγκρούσεις είτε παρακολουθούσε.Την ίδια γραμμή ακολούθησε και στην Ηγουμενίτσα όπου αρχικά δεν άφηνε κανέναν να ανέβει στην πλατεία ούτε να αναρτήσει πανό ή να διαβάσει κείμενα και απλά αργότερα παραχώρησε στους υπόλοιπους διαδηλωτές ένα μέρος της, λες και η πλατεία είναι τσιφλίκι του. Είναι πλέον φανερό σε όλους όσους έχουν μια στοιχειώδη πολιτική συνείδηση ότι το ¨κ¨κε προβάλει ως προβοκάτσια όποιο αγώνα δεν μπορεί να ελέγξει.

Τελικά, αυτός που κέρδισε είναι το κράτος σαν σύνολο θεσμών, και όχι απλά τα κόμματα, καθώς ψηφίστηκε το πολυ-νομοσχέδιο. Στην Ελλάδα δεν έχει πλέον καμμία διαφορά το ένα κόμμα απο το άλλο γιατί βρίσκεται σε κρίση το σύνολο του πολιτικού συστήματος και όλα τα κόμματα μαζί πρέπει να παλέψουν για να διαφυλάξουν την ίδια την ύπαρξή τους χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν την λαϊκή βούληση.

Η δική μας απάντηση λοιπόν δεν μπορεί να είναι άλλη πέρα απο ακηδεμόνευτους ταξικούς αγώνες, οργανωμένους απ’ τα κάτω για τις ανάγκες μας καθώς οι μόνοι που μπορόυμε να απαιτήσουμε και να πραγματοποιήσουμε την πραγματική αλλαγή είμαστε εμείς που βιώνουμε την επισφάλεια, την εξαθλίωση και την καταπίεση και κανένας κομματικός μηχανισμός που ζεί αποστειρωμένος είτε σε γραφεία στον Περισσό είτε στην Τρικούπη. Απελευθερωμένοι απο το δίλλημα νομιμότητας ή παρανομίας καθώς πλέον διώκεται η ίδια η επιδίωξη της ελευθερίας είτε στα λόγια έιτε στην πράξη.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Στις γειτονιές, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας.

Κατάληψη  « κελί  της έλευθερίας»  (ΤΕΙ Ηγ/τσας)

                                                                                              Ενάντια στις αντιφάσεις του υπάρχοντος…

 katalipsikeli@gmail.com

  http://katalipsikeli.squat.gr

ΟΙ ΣΥΓΚΑΛΥΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΗΣ ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

Στην Ελλάδα εδώ και ενάμιση χρόνο, μετά την επιβολή του μνημονίου 1 και 2 και την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, κρατιστές- φορείς εξουσίας και κεφαλαιοκράτες προσπαθούν να επιφέρουν την εκμαιεύση της κοινωνικής συναίνεσης για τη διατήρηση της κοινωνικής «ειρήνης» με σκοπό τη διαιώνιση της ταξικής ανισότητας. Οι κατασταλτικές δυνάμεις πνίγουν στο αίμα και στα δακρυγόνα κάθε κινητοποίηση, απεργία και διαδήλωση, χωρίς όμως όλη αυτή η τρομοκρατία να σταματά την ορμή και την αποφασιστικότητα του κόσμου που συμμετέχει σε κινήσεις σαν κι΄αυτές.

Όπου λοιπόν η ωμή καταστολή δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα κράτος και κεφάλαιο επιστρατεύουν τα γνωστά τσιράκια τους. Ο μεγαλύτερος κατασταλτικός μηχανισμός, τα ξεπουλημένα γουρούνια της TV, μέσω των  Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης συκοφάντούν κινήματα και ανθρώπους που αγωνίζονται, για τη συνέχιση της στρατηγικής του «διαίρει και βασίλευε», για την πόλωση της κατάστασης που το ίδιο το κράτος και το κεφάλαιο που εξυπηρετεί έχουν δημιουργήσει εις βάρος της κοινωνίας , για την προώθηση της κυρίαρχης προπαγάνδας. Όπου δεν φτάνει το γκλοπ του μπάτσου φτάνει η πένα του δημοσιοφράφου. Και εδώ είναι που πιάνει δουλειά το σάπιο δεκανίκι, ο μέγας προστάτης του κράτους: το παρακράτος. Το παρακράτος, απο την εποχή των δοσίλογων και των ταγματασφαλιτών της κατοχής και την περίοδο του εμφυλίου, την μετεμφυλιακή Ελλάδα του Καραμανλή με τις νοθείες στις εκλογές και την τρομοκρατία, την επταετία της χούντας με τους αμέτρητους ρουφιάνους της διπλανής πόρτας φαινόταν να έχει περάσει στην ιστορία. Όμως η «δημοκρατία» της μεταπολίτευσης όχι μόνο δεν απέταξε από πάνω της αυτή τη σκιά αλλά τη χρησιμοποίησε και την χρησιμοποιεί με το ίδιο θράσος και περίσια μαεστρία στο πρόσωπο των λεγόμενων ακροδεξιών «παρατάξεων» αποκρύπτοντας την πραγματική φασιστική φύση τους και συμμορίτικη δράση τους εις βάρος κοινωνικών αγωνιστών του ευρύτερου ελευθεριακού κινήματος, καταλήψεων, αυτοδιαχειριζόμενων κοινωνικών χώρων και βεβαίως κατά μεταναστών, συμπληρώνοντας το έργο της αστυνομίας. Συνοψίζοντας τα παραπάνω καταλήγουμε στο απλό συμπέρασμα : Μπατσοι – TV – Παρακρατικοί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί.

Έτσι λοιπόν και στην Ηγουμενίτσα δεν θα μπορόυσαν να λείπουν τα παραπάνω, συμπληρώνοντας το ένα το έργο του άλλου. Ειδικά μετά την μεγάλη σκούπα που έγινε στην πόλη κατά των μεταναστών, την οποία τα τοπικά ΜΜΕξαπάτησης παρουσίασαν σαν μια μεγάλη επιτυχία της ΕΛ.ΑΣ προβάλλοντας το δήθεν ανθρώπινο πρόσωπό της, ενώ στην πραγματικότητα άνθρωποι ξυλοκοπήθηκαν από θεσσαλονικείς ματάδες οι οποίοι έκαναν χειρονομίες σε σύντροφο που παρευρέθηκε στο σημείο και δέναν γονείς με τα παιδιά τους στις ίδιες χειροπέδες. Η συνέχεια περιελάμβανε καταδιώξεις, προσαγωγές και εξακριβώσεις αλληλέγγυων στην προσπάθεια να πάνε είδη πρώτης ανάγκης και τρόφιμα σε όσους μετανάστες έχουν απομείνει. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ξεκίνησε μιά προσπάθεια διασυρμού της γιατρού Πολυξένης Ανδρεάδου, αρχικά με μία ανάρτηση σε γνωστό μπλογκ της πόλης(με πλούσιο ιστορικό σε συκοφαντίες αγώνων και αγωνιστών, αλλά και συνεχή ανάδειξη δράσεων ακροδεξιών οργανώσεων) στην οποία μία «κυρία» την κατήγγειλε ότι της πήρε φακελάκι για να της γράψει φάρμακα. Όπως αποδείχτηκε το πρόσωπο που έκανε την καταγγελία είναι ανύπαρκτο και ο διαχειριστής του μπλογκ κατέβασε την ανάρτηση ζητώντας απλά συγνώμη (ενώ ανέβασε στο μπλογκ του μία καταγγελία για ένα σοβαρό υποτίθεται θέμα χωρίς καν να τη διασταυρώσει!) με τη δικαιολογία οτι παρασύρθηκε. Φυσικά θα ήταν τεράστιο μπόνους αν κατάφερνε να αποδειχθεί κάτι τέτοιο για έναν άνθρωπο σαν τη συγκεκριμένη γιατρό, η οποία έχει παρουσία σε όλα τα δρώμενα που αφορούν είτε απεργίες, είτε εναντιώνονται σε μέτρα όπως  το χαράτσι των 5 ευρώ σε νοσοκομειακά ιδρύματα, είτε έχουν να κάνουν με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μεταναστών, ειδικά τώρα που η 3μηνη «φούσκα» των «γιατρών του κόσμου» έσκασε και οι επιδοτήσεις πήγαν περίπατο και ειδικά σε μία περίοδο που έχουν σκάσει τόσα σκάνδαλα στην πόλη όπως ο υπερχρεωμένος δήμος Ηγ/τσας με 8.000.000 ευρώ με απλήρωτο προσωπικο, ο δήμος φιλιατών με 3.000.000 ευρώ χρέος τζόγου, η υπεξαίρεση 1.300.000 ευρώ από τελωνειακό, ο αργός θάνατος του ποταμού Καλαμά από βιομηχανίες φυτοφάρμακων και τις παράνομες στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας εγκαταστάσεις στο δέλτα του.

Την επoμένη λοιπόν, μετά την ανάρτηση, επισκέφτηκαν την γιατρό στο κέντρο υγείας δύο μετανάστες, οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται στους 23 που έχουν ροζ κάρτα. Βγαίνοντας από το Κ.Υ., μαζί με τη γιατρό, 2 μπάτσοι τρέξαν προς το μέρος τους και με έντονο ύφος και επιθετικό τόνο υποχρέωσαν τη γιατρό να τους πάει πίσω στο ξενοδοχείο οπού μένουν, μακρυά από την πόλη(άγνωστο το αν τελικά επιτρέπεται στους έχοντες ροζ κάρτα να κυκλοφορούν) ένω αν και το γνώριζαν, είδαν τις ρόζ κάρτες τους. Το αποκορύφωμα ήρθε στις 12/7 όταν και  βρέθηκαν στην πόλη φέιγ-βολάν με την φωτογραφία της γιατρού και ένα κείμενο(άμεσα συσχετισμένο με την παραπάνω ανάρτηση) που η γελειότητα, το ψέμα και το θράσος ξεπερνούν τα όρια. Η εμμονή με το άτομο αυτό δεν θα μείνει αναπάντητη.

Θέλουμε να τονίσουμε ότι τέτοια περιστατικά, φασιστικού χαρακτήρα, αν και συνέβαιναν και θα συμβαίνουν, δεν πρόκειται  να πάνε πίσω τον αγώνα που μαίνεται σε όλα τα μέτωπα, απ’ άκρη σε άκρη στην Ελλάδα και όχι μόνο, ενάντια στο κράτος και κάθε άλλη μορφή καταπίεσης. Η αλληλεγγύη δεν κάμπτεται ούτε τρομοκρατείται.

 

 

 

Όποιοι και να είστε

Ό,τι και να είστε

Όυτε που να το σκέφτεστε

Πίσω ρουφιάνοι

Εμπρός σύντροφοι

 

 

 

Η αλληλεγγύη  το όπλο μας

ενάντια σε κράτος – παρακράτος

 

 

 

     Κατάληψη «Κελί της Ελευθερίας» (ΤΕΙ Ηγ/τσας)

ενάντια στις αντιφάσεις του υπάρχοντος…

katalipsikeli@gmail.com

http://katalipsikeli.squat.gr

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ 5 € ΝΤΟΠΙΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΖΑΜΠΑ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ

Αντιστεκόμαστε και καταδικάζουμε το εισιτήριο των 5 € που καλούνται να πληρώσουν όσοι έχουν ανάγκη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε όλα τα νοσοκομεία και κέντρα υγείας του κράτους καταστολής και απαξίωσης «ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Πριν 25 χρόνια η ίδια κυβέρνηση που δημιούργησε το όραμα της δημόσιας και δωρεάν υγείας σήμερα καλεί όλους εμάς να συναινέσουμε και να γίνουμε πελάτες σε μία εμπορευματοποιημένη υγεία την οποία   ξεπουλάνε στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους ενώ άλλοι δώσανε τη ζωή τους για να την αποκτήσουν.
Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα και οι ασθενείς δεν είναι πελάτες που πρέπει να περάσουν από το ταμείο για να εξεταστούν. Είναι απαράδεκτο το υγειονομικό και διοικητικό προσωπικό να προσπαθεί να εισπράξει από τους ασθενείς αυτά που το κράτος τους έχει περικόψει και που κανονικά θα έπρεπε να τους αποδώσει στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας. Από την εγκύκλιο αυτή πλήττονται για ακόμη μια φορά κατά κύριο λόγο τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας(άποροι, ανασφάλιστοι, παιδιά που για να συμπληρώσουν το ετήσιο σχολικό δελτίο οι γονείς τους θα πρέπει να καταβάλλουν τουλάχιστον 20 ευρώ…, γέροντες του ΟΓΑ…). Η συγκεκριμένη εγκύκλιος ως άλλο ένα κομμάτι της γενικευμένης επίθεσης κράτους και κεφαλαίου, κινούμενη στο μότο «οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι», ξεπουλάει στα χαρτιά όσα κατακτήθηκαν με αγώνες και φέρνει τις πελατειακές σχέσεις μέσα στην επιχείρηση «Υγεία».

Την ίδια στιγμή που Πανελλαδικά γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό αντιστέκονται στην εγκύκλιο της ντροπής , με δράσεις όπως η κατάληψη του Υπουργείου Υγείας πριν λίγες μέρες, με απεργιακές κινητοποιήσεις κτλ, στην Ηγουμενίτσα γιατροί και νοσοκόμοι δεν δείχνουν ίχνος ευαισθησίας απέναντι στον χαμηλοσυνταξιούχο, στον ανασφάλιστο, στον  άπορο και άστεγο, στον μετανάστη ενώ σαν να μην έφτανε αυτό, δημιουργούν προβλήματα στο μικρό μέρος του προσωπικού που δεν πειθαρχεί στην παράνοια αυτή και επιλέγει να αντιστέκεται.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ – ΕΤΑΙΡΕΙΑ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΙΘΑΡΧΟΥΝ
ΔΩΡΕΑΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΝΟΣΟΚΟΜΟΣ ΣΥΝΕΡΓΟΣ ΚΑΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ


Κατάληψη «Κελί της Ελευθερίας» (ΤΕΙ Ηγουμενίτσας)

ενάντια στις αντιφάσεις του υπάρχοντος…

katalipsikeli@gmail.com

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ

Εχθές, 29 Γενάρη, η Ηγουμενίτσα ήταν μια πόλη κατεχόμενη. Αστυνομικές δυνάμεις κάθε είδους (ματ, ασφαλίτες και λιμενικοί) κατέκλυσαν τους δρόμους. Η αιτία αυτής της ιδιότυπης κατοχής ήταν η πανελλαδική πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες που καλέστηκε με πρωτοβουλία ντόπιων συντρόφων.
Η περιοχή της Ηγουμενίτσας εδώ και αρκετό καιρό, έχει γίνει ένα από τα επίκεντρα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Ένα “γεωγραφικό” διακύβευμα για την Ευρώπη – Φρούριο: τα ανθρωποκυνηγητά, οι αποκλεισμοί, ο ρατσισμός, τα άτυπα και θεσμισμένα απαρτχάιντ γεννάνε όχι μόνο το ξεσάλωμα των αστυνομικών και λιμενικών δυνάμεων πάνω στους “παράνομους” φτωχοδιαβόλους αλλά και οπλίζουν τα χέρια ελληνόψυχων ντόπιων φασιστών.
Από την έναρξη της πορείας δεχθήκαμε την προκλητική πίεση των δυνάμεων καταστολής που είχαν κινητοποιήσει έναν ολόκληρο δημοκρατικό στρατό για να επιβάλλουν τον τρόμο στην τοπική κοινωνία και για να αποτρέψουν την προσέγγιση των αλληλέγγυων στον υπαίθριο καταυλισμό όπου διαμένουν εκατοντάδες μετανάστες. Όμως οι απόπειρες της δημοκρατίας να επιβάλλουν την σιωπή στην τοπική κοινωνία (ιδιαίτερα μετά τα πρόσφατα τοπικά περιστατικά θανάτων και τραυματισμών μεταναστών από τα χέρια μπάτσων και από τις σφαίρες γνωστού ντόπιου φασίστα) σημαδεύτηκαν με αποτυχία.
Η σημερινή πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες διέσχισε όλους τους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Κατά τη διάρκεια της οποίας φωνάχθηκαν συνθήματα και μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα. Αρκετοί νεολαίοι και μετανάστες της πόλης ενσωματώθηκαν στην πορεία μέχρι τον υπαίθριο καταυλισμό των μεταναστών όπου εξελίχθηκαν συγκινητικές στιγμές αλληλεγγύης. Δεκάδες μετανάστες του καταυλισμού στη θέα της πορείας, κινήθηκαν προς αυτήν, ώστε να την ενισχύσουν με τη συμμετοχή τους. Στο σημείο εκείνο, τα ματ απέτρεψαν την κίνηση των μεταναστών προς τη πορεία, προχωρώντας στη δημιουργία φραγμού, γεγονός που προκάλεσε αρκετή ένταση. Ύστερα από την παρέμβαση των συντρόφων της περιφρούρησης, καταφέραμε την πρόσβαση σε κάποιους μετανάστες και κατόπιν συνεχίσαμε την πορεία προς το προκαθορισμένο σημείο τερματισμού της. Λίγο πριν το τέλος της πορείας, δεχτήκαμε τη συγκροτημένη επίθεση της αστυνομίας, με δακρυγόνα, κρότου λάμψης, ξύλο, γκλομπ και κυνηγητό ως τα ΤΕΙ. Εννιά τραυματίες (εξαρθρώσεις ώμων, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, ρήξη μηνίσκου, σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις στα μάτια…) και εφτά προσαγωγές στο τοπικό Α.Τ. επέβαλαν την παραμονή μας στην πόλη ως αργά το απόγευμα για την αλληλεγγύη στους συντρόφους μας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ – ΕΣ
Κατάληψη “Κελί της Ελευθερίας” (τει ηγουμενίτσας)

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Το  «δημοκρατικό» προσωπείο του κράτους έχει προ πολλού καταρεύεσει και αυτό που μένει είναι η συνειδητοποίηση της κατάρευσης αυτής απο ακόμα μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας.

Ο εκφασισμός της δημοκρατίας, καλα κρυμμένος στη δυσλειτουργία της γραφειοκρατίας δεν υπάρχει μονο στις κατασταλτικές τεχνικές και νοοτροπίες της αστυνομίας αλλά είναι διάχυτος παντού γυρω μας. Είναι κρυμμένος σχεδόν σε κάθε κοινωνική διοικητική θέση απο δημάρχους, νομάρχες και κάθε είδους παρατρεχάμενους στα δημοτικά συμβούλια και άλλες δημόσιες θέσεις.Απο αυτή την κατάσταση δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τα διοικητικά τους συμβούλια ή οι πρυτανείες.Πιστά ταγμένοι στην πλευρά των αφεντικών και του κράτους ενάντια στα συμφέροντα των φοιτητών και του εκπαιδευτικού προσωπικού παίζουν το παιχνίδι απο θέση ισχύος, αναντίρρητα και πολλές φορές εν αγνοία των φοιτητών και των φοιτητικών συλλόγων.

Στο ίδιο κλήμα και στο Τει Ηγουμενίτσας ο «υπεύθυνος»  (προιστάμενος) καθηγητής στο τμήμα ιχθειοκομίας Κανλής Γρηγόρης ατενίζοντας το μέλλον απο τη διοικητική του θέση  θεώρισε «σωστό» να ασχοληθεί με την κατάληψη, «κελι της ελευθερίας», που λειτουργεί στο Τ.Ε.Ι.

Σαν χώρος πολιτκής δραστηριοποίησης και διακίνησης ιδεών με εξωθεσμικές και εξωσυστημικές απόψεις και πρακτικές ενάντια στον παρών τραγέλαφο της «δημοκρατικής» εξουσίας που ανάγει την ρουφιανιά σε αρετή, μπορεί να θεωρηθεί στόχος για όποιον δοσύλογο υπαληλίσκο  θέλει  να κάνει παιχνίδι για τα δικά του συμφέροντα με πλάτες άλλων.Με αυτό το σκεπτικό ο εν λόγω καθηγητής άρχισε να διαδίδει φήμες περί διακίνησης ανθρώπων, ναρκωτικών,βομβων μολότοφ και άλλων «στοιχείων», που ταιριάζουν σε “τρομοκρατική οργάνωση”  στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, παρά σε αυτο-οργανομένο φοιτικό  εγχείρημα και έτσι απείλησε με άρση ασύλου στο τει ώστε να μπούν οι μπάτσοι στην κατάληψη «κελι της ελευθερίας».

Το οτι η κατάληψη δεν κάνει βήμα  πίσω είναι αυτονόητο.Αυτό που μένει είναι η γνωστοποίηση της αλήθειας σ όλους τους φοιτητές, της δοσύλογης συμπεριφοράς ορισμένων ανθρώπων, που το λογικό είναι να εξυπηρετούν τα φοιτητικά κεκτημένα, αλλά στην ουσία δρούν εναντίων τους.

Ο χώρος της κατάληψης είναι ανοιχτός για όποιον θέλει να συμμετάσχει, να δραστηριοποιηθεί, η απλά να συνδράμει στο εγχείρημα της κατάληψης, εφόσον συμμερίζεται τις αποφάσεις και την πολιτική της ταυτότητα.Πίσω ρουφιάνοι, παρακρατικόι και λοιπά τσιράκια του κράτους και των αφεντικών.Όσο πιο απροκάλυπτα επιτίθεστε στα αυτο-οργανομένα μαχητικά κομμάτια της κοινωνίας που σας ταΪζει, τόσο κυοφορείτε το τέλος σας.

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 

ΚΑΤΑΛΗΨΗ "Κελί της Ελευθερίας" 
ενάντια στις αντιφάσεις του υπάρχοντος 
katalipsikeli@gmail.com

Για την κατάληψη των κελιών 42 και 43…


 

Μέσα σε μία κοινωνία που κράτος και κεφάλαιο καλλιεργούν τον ανταγωνισμό με σκοπό το ατομικό συμφέρον, αποφασίσαμε να δράσουμε συλλογικά προτάσσοντας την αλληλεγγύη.

Μέσα σε μία (κατακερματισμένη) καταναλωτική κοινωνία όπου ακόμα και οι άνθρωποι είναι εμπορεύματα αποφασίσαμε να αυτοοργανωθούμε και να λειτουργούμε αντιεμπορευματικά.

Με λίγα λόγια, σε μία κοινωνία που ασφυκτιά αποφασίσαμε να πάρουμε αέρα

Έτσι λοιπόν, άνθρωποι διαφορετικοί μέσα κι έξω από το χώρο του τει Ηγουμενίτσας αποφασίσαμε μέσα από ομοφωνικές διαδικασίες να δώσουμε πνοή σε έναν ήδη κατειλημμένο από φοιτητές χώρο στο τει, ο οποίος όμως εδώ και χρόνια έμενε ανεκμετάλλευτος. Παράλληλα να προβούμε σε κατάληψη ενός ακόμη κελιού, του διπλανού από το πρώτο, που ήταν επίσης ξεχασμένο από την προ ευρώ εποχή, την ίδια στιγμή που τα κονδύλια για τις φοιτητικές εστίες φαγώθηκαν και το έργο σταμάτησε στη μέση- την ίδια στιγμή που φοιτητές κανουν μία και δύο δουλειές για να συντηρήσουν ένα ενοίκιο υπό το πέπλο της δωρεάν εκπαίδευσης.

Από τις αρχές του Νοέμβρη οργανώνουμε τη δράση μας μέσα στους δύο αυτούς χώρους δίνοντάς τους ζωντάνια και κοινωνική χρησιμότητα.

Ενάντια σε κάθε τεχνητό και ιδεατό διαχωρισμό που γεννά το ρατσισμό και την εκμετάλλευση λειτουργούμε με όρους αντιιεραρχικούς και εκφραζόμαστε χωρίς την μεσολάβηση δημοσιογράφων και συστημικών Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης (Μ.Μ.Ε.), μακριά από οποιαδήποτε εκλογική λογική εκπροσώπησης του χώρου μας σε θεσμικές διαδικασίες.

Το Στέκι είναι ανοιχτό σε οποιονδήποτε ή οποιαδήποτε έχει ανάγκη να εκφραστεί ή να συνδιαμορφώσει εφόσον σε μια τέτοια συγκυρία οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, γίνεται όλο και πιο επιτακτική η ανάγκη για αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση, αυτοδιαχείριση και συλλογικότητα.

10…100…1000ΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑN ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΛΗΞΗΣ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ

«Κελί της Ελευθερίας»

ενάντια στις αντιφάσεις του υπάρχοντος…

katalipsikeli@gmail.com