Στην Ελλάδα, από την μεταπολίτευση και μετά, έχουμε 40 νεκρούς από χέρι μπάτσου. Παραμονή Πρωτομαγιάς 1976, έχουμε τους πρώτους νεκρούς της μεταπολίτευσης, τον Αλέξανδρο Παναγούλη και τον Σιδέρη Ισιδωρόπουλο. Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, ενώ ήταν καθοδόν για να παραδώσει στη ‘‘δημοσιότητα’’ ένα αρχείο που εμπεριείχε στοιχεία για συνεργάτες και σχέδια της χούντας, σκοτώνεται σε ένα περίεργο αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Το αρχείο «χάνεται», ο λαός ξεσηκώνεται. Την ίδια ώρα, ένας μαθητής 16 χρονών, ο Σιδέρης Ισιδωρόπουλος, που έχει βγει για αφισοκόλληση για την Εργατική Πρωτομαγιά, καταδιώκεται από μπάτσους. Στην προσπάθειά του να αποφύγει τη σύλληψη τον χτυπά διερχόμενο αυτοκίνητο. Τραυματίστηκε σοβαρά και την επόμενη ημέρα πέθανε στο νοσοκομείο. Δύο μέρες μετά την δολοφονία, σε πορεία κοντά στο Ελληνικό που λεγόταν τότε Σούρμενα, φωνάχτηκε για πρώτη φορά το σύνθημα «ΜΠΑΤΣΟΙ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ».

Το πιο πρόσφατο καταγεγραμμένο γεγονός δολοφονίας από τα σώματα ασφαλείας είναι εκείνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Στις 6 Δεκεμβρίου 2008, στις 9 το βράδυ, ένας ειδικός φρουρός σταμάτησε, στόχευσε και εκτέλεσε ένα 15χρονο παιδί.

Η εκτέλεση του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια απελευθέρωσε τη συσσωρεμένη οργή που βιώνει το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας λόγω των αποπνικτικών συνθηκών της καθημερινότητας, της καταπίεσης και της στέρησης των ελευθεριών του κάθε ατόμου.

Η 6^η Δεκέμβρη 2008 σήμανε το ξέσπασμα της εξέγερσης, που για πάνω από δύο εβδομάδες συντάραξε το κράτος και τους υποτακτικούς του. Μιας εξέγερσης που απλώθηκε σαν πυρκαγιά από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη, ξεσηκώνοντας κύμα αλληλεγγύης σε δεκάδες χώρες σ’ όλο τον πλανήτη και θέτοντας σε κίνηση μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, γονείς, ανθρώπους που δεν μπορούσαν να γυρίσουν το κεφάλι σε μία ακόμη κρατική δολοφονία.

Ο Δεκέμβρης του ΄08, αποτέλεσε μια διαδικασία ανακατάταξης νοημάτων και σημασιών, μια επίθεση στον κόσμο του εμπορεύματος και του θεάματος, ενώ δίδαξε ταυτόχρονα ότι η αγάπη για δημιουργία, δεν μπορεί παρά να είναι μίσος για ό,τι την ευνουχίζει. Μαθητές ξεχύθηκαν στους δρόμους δηλώνοντας ότι αυτό που επιθυμούν να είναι, ξεκινά με ένα όχι. Οι εξεγερμένοι επέστρεψαν ουσιαστικά στους κοινωνικούς θεσμούς ένα κομμάτι από την καθημερινή βία που εισέπρατταν τότε και συνεχίζουν να εισπράττουν μέχρι σήμερα.

Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης φυσικά προσπάθησαν να υπονομεύσουν και να σβήσουν την εξέγερση αυτή, ταυτίζοντάς την με την βία και την καταστροφή, ενώ στην πραγματικότητα αποτέλεσε την δημιουργία, την ανατροπή μέσα στο κίνημα των κινημάτων και μύησε όλο και περισσότερο κόσμο σε διαδικασίες αγώνα.

Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, νοικοκυραίοι χαρακτήρισαν την εξέγερση υποκινούμενη, αγνοώντας πως υποκινητές ήταν οι ίδιοι και η διάχυτη κοινωνική δυσωδία. Πολιτικοί αναλυτές του κινήματος και κάθε καρυδιάς καρύδι, απ’ τη μία γλείφαν τ’ αυτιά των εξεγερμένων ενώ τα σάλια τους τρέχαν μπροστά στο πολιτικό υπερκέρδος που λιμπίζονταν, και από την άλλη καταδίκαζαν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται και την απέδιδαν σε τυφλά χτυπήματα κουκουλοφόρων.

Ο Δεκέμβρης δεν ζει στις μνήμες. Ο Δεκέμβρης είναι ζωντανός από τότε καθημερινά μέσα μας, μέσα στις καρδιές όλων αυτών που αρνήθηκαν την επιστροφή στην κανονικότητα. Είναι ζωντανός μέσα σε όλα τα νέα πεδία απελευθέρωσης που δημιούργησε και που μας καλούνε διαρκώς να τα εξερευνούμε και να τα οικειοποιούμαστε. Όσο αυξάνεται η καταστολή, αυξάνεται και ο δρόμος.

Σήμερα, που οι εξουσιαστές μάς διαχειρίζονται απροκάλυπτα σε κάθε μήκος και πλάτος την αιχμαλωσία, δικαιολογώντας τη μιζέρια που οι ίδιοι έχουν παράγει και παρουσιάζοντάς την στην ουσία ως δημιούργημα δικό μας το οποίο πρέπει να υπηρετήσουμε πιστά, χωρίς αντίλογο και αμφισβήτηση, γίνεται επιτακτικότερη η ανάγκη για συλλογικότητα και αλληλεγγύη, αναγνωρίζοντας τη δύναμη των «από τα κάτω» να ορίζουν τη δημόσια σφαίρα και να δημιουργούν οι ίδιοι τα κοινωνικά πλαίσια στα οποία θα λειτουργούν .

3 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

15 ΧΡΟΝΩΝ ΝΕΚΡΟΣ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ-ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΠΑΤΣΟ-ΚΟΡΚΟΝΕΑ

ΚΑΝΕΝΑ ΣΙΧΑΜΕΡΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ-ΚΟΥΓΙΑ

 

 

Οι νεκροί από την μεταπολίτευση και μετά…

 

30/04/1976	Σιδέρης Ισιδωρόπουλος	04/01/1987	Λουκάς Γράψας
25/05/1976	Αναστασία Τσιβίκα	01/10/1987	Μιχάλης Πρέκας
11/071978	Βασίλης Τσιρώνης	08/03/1990	Δημήτρης Κικέρης
28/101980	Τάσος Μαγλαρίδης	10/01/1991	Περικλής Ρεπάκης, Μανώλης Κοντόπουλος,    Ιωάννης Νεμετζίδης
16/11/1980	Σταματίνα Κανελλοπούλου,

Ιάκωβος Κουμής16/05/1992Νικόλαος Σιακαπέτης15/05/1985Χρήστος Τσουτσουβής13/04/1993Γιάννης Τζίτζης15/08/1985Τζόαν Μπουλ12/09/1993Στην Βέροια εκτελείτε νεαρός Αλβανός από τον ανθυπαστυνόμο Αντώνη Δέλλα17/11/1985Μιχάλης Καλτεζάς10/01/1994Θοδωρής Γιάκας09/02/1986Μανώλης Κονδολέων20/02/1994Εν ψυχρώ εκτέλεση αλβανού μετανάστη από τον αστυνομικό Αντώνη Μεζίνη           03/09/1986           Άγγελος Μαυροειδής2         5/02/1995           Άλμπερτ Κούκα

20/01/1996	Ο αστυνόμος Διονύσης Καρακαϊδός σκοτώνει       Αλβανό μετανάστη σε επιχείρηση σκούπα	23/10/1998	Μάρκο Μπουλάτοβιτς
06/04/1996	Αποστόλης Κεραμιδάς	07/02/1999	Χάρης Τεμπερεκίδης
14/06/1996	Φαντίλ Ναμπούζι	25/03/2000	Νίκος Λεωνίδης
05/06/1996	Γιώργος Φραγκογιάννης	24/10/2001	Μαρίνος Χριστόπουλος
22/11/1996	Τάσος Μουράτης	09/12/2003	Ηρακλής Μαραγκάκης
08/02/1997	Εριόν	13/01/2004	Μοχάμεντ Χαμούτ
25/05/1997	Φίλιππος Παπαδόπουλος	26/10/2008	Μοχάμεντ Ασράφ
03/08/1997	Ηλίας Μέξης	06/12/2008	Αλέξης Γρηγορόπουλος
02/04/1998	Άγγελος Τζελάλ
27/05/1998	Κυρέλης

 

 

Κατάληψη «Κελί της Ελευθερίας» (ΤΕΙ Ηγ/τσας)

ενάντια στις αντιφάσεις του υπάρχοντος…

katalipsikeli@gmail.com

http://katalipsikeli.squat.gr